కాలం కొవ్వొత్తిలా కరుగుతూ.....

జ్ఞాపకాల వెలుగు పూలను విరబూయిస్తూనే ఉంటుంది!

వెనక్కి తిరిగి చూసుకుంటే గడిచిన బడిప్రయాణపు పిల్లగాలి చల్లగా పలకరిస్తుoది!!
బాల్యం బాగున్నావా అని ఆప్యాయంగా అడుగుతుంది!!!

బడి గంటకు భయపడి పరిగె త్తింది జ్ఞాపకమే!

బడిని వీడిన చివరిరోజు రాలిన కన్నీరు జ్ఞాపకమే!!

మామిడి పండుకై హెడ్ మాస్టర్ తిట్టినప్పుడు,

మార్కుల కోసం, ర్యాoకుల కోసం తపన పడినప్పుడు,

ఆ బాధ జ్ఞాపకం!

ఆ ఆనందమూ జ్ఞాపకం!


అల్లరి నిండిన ఆ చల్లని రోజులు స్తబ్ధత కొలువైన నేడుని వెక్కిరిస్తున్నట్టు,

ఆశతోనిండిన ఆ చిన్నారి కళ్ళు యాంత్రికమైపొయిన నన్ను చూసి ప్రశ్నిస్తున్నట్టు,

అపుడు తెలియని ఆ ఆనందం ఇపుడు గుర్తుకొచ్చి గుండె బరువెక్కినట్టు,

ఏదోబాధ , ఏదోఆనందం !!!

నా జ్ఞాపకాలలో కొలువున్న మీకు
కృతజ్ఞతా కుసుమాలను సమర్పించి ఉడుతాభక్తిని చాటుకోవాలని నా ఈ చిన్నప్రయత్నం !!!